The Spangle Maker - Firerage lyrics

Morning has dazzled my eyes Can't shoot down the sun Life is a countdown, for what? So much to be done Finish my coffee and sit While the grinds dry to the cup Wondering why I got up It hardly matters Shadows are licking my heels As I walk down the street Followed me yesterday too Tomorrow they still will Patterns in things that aren't there Records on endless repeat Such busy nothings to face I'll face them later Στον ορίζοντα φέγγει το φως Χορέβουν τα νερά κι'ο άνεμος Ξυπνάει κι'ο αμπελώνας Η νέα μέρα έρχεται Η πήγη ζωής μας στ'αρχαία ερείπια ναών Μας ενώνει με αόρατη αλυσίδα Ο καπνός θα σκεπάση το φως Ο άνεμος γίνεται καύσωνας Το καλοκαίρι καίγεται Και το νερό στεγνώνει Ανάβουν οι θάμνοι και μας πλησιάζουν ανυπόμονα Ποιος θα μας θυμίθει αν γίνομε στάχτη και χώμα Too many tongues of fire Talking all at once River of Life runs so deep It's drowning all of us Why does the earth split in two? Swallow me into my grave Chariots ride in the clouds Spinning around, 'round Save me What is the wasteland I see? "A heap of broken images" What is the dust in my mouth? "Withered stumps of time" What is the siren I hear? "Maternal lamentation" What is the nothing I feel? "The wind under the door" Το γλυκό λυκόφως έγεινε σκοτάδι Οι φλογες εξορίζουν τον ήλιο Ακομα και οι τζιτζικες σωπάσαν Κι'ακόμα η φωτιά δεν χόρτασε Μεσ'την σκοτεινή απελπισία ξεχνάμε την ομορφιά Και δεν θυμώμαστε τα τραγούδια της νιότης μας Τίποτα δεν αφήνει η φωτιά Αντι για πράσινο σκόνη και σιωπή Αντι για καρπούς στάχτη και καπνός Αντι για κτίσμα ερείπιο Που κρύφτηκαν οι αρχαίοι μας ναοί και οι κολόνες Πως χάθηκε ο κρίκος μας με το μέλλον? Now may the fire that fed Warm the ones who remain Now may the river that rose Replenish the fields again Now may the ground that cracked Carry our feet as we stand Now may the tempest that howled Be the source of our breath Ξεχύλησε το παραπονό μας Γιατι μας βρήκε ο θυμός της φύσης Και μας ξέχασαν οι προστάτες μας? Γιατι απόμεινε η σιωπή? Χάθηκαν τα χρυσά παλάτια των ονείρων μας Ξεχάστηκαν τα παιγνίδια μας στους κήπους τους Στον ορίζοντα ξανα-γεννιεταί το φως Και ξανα-γινόμαστε μάρτυρες Τα μάτια μας στρέφονται στον ουρανό Τα χέρια μας αδιάζουν το χώμα Στο στόμα ξανα-γεννιούνται τραγούδια και ύμνοι Στηριζόμαστε στην ατέλειωτη αγάπη του και έλεος