Taftismenos Lathos - Leuki simaia lyrics

Είπαμε δύσκολοι καιροί μα εσύ την κάνεις λευκή σημαία υψώνεις, το γαμώτο δείχνεις να το απολαμβάνεις παίζεις σαν τίποτα μην έχεις για να χάσεις ένα βήμα μπροστά και δέκα πίσω και ξανασκοντάφτεις Αναμένωντας για κάποιο γεγονός προκαλώ την τύχη κάτι να γίνει, νιώθω κενός χώρος άδειος, τίποτα για το βλέμμα μου τροφή, ένα μαξιλάρι, ένα κρεβάτι και μια πόρτα-σάκος λεπτό και αιώνας φαντάζομαι πως είμαι μονομάχος πολεμώντας λιοντάρια για χάρη κάποιας λεγεώνας πως είμαι γεμάτος ζωή, ώστε να την αδράξω κρότος φτάνει πιο νωρίς απ'τη σφαίρα, κανόνας όπως και το αύριο, σε σχέση με το χθες για το τι σου ξημερώνει, δες τους πρόποδες δε μπορώ να ακούω για πρόβλημα όταν λες για υπεκφυγές θέλω να λύνω το καράβι απ'τους κάβους πριν να ξεκινήσω μα που να πάω αφου λευκή σημαία ανεμίζω αυτό που μετανοιώνω πιο πολύ το πίσω είχε πολύ μπροστά να πας, όμως φοβήθηκες το τίποτα τώρα σε πιάνω, ξεθάβεις τα πρώτα σου βήματα Είπαμε δύσκολοι καιροί μα εσύ την κάνεις λευκή σημαία υψώνεις, το γαμώτο δείχνεις να το απολαμβάνεις παίζεις σαν τίποτα μην έχεις για να χάσεις ένα βήμα μπροστά και δέκα πίσω και ξανασκοντάφτεις Καλό δεν είναι, μα δρας με αυτό που απέμεινε το όπλο σου περήφανο και μόνο όταν δεν είν'στον ώμο ένα ξεκάθαρο σημάδι έχεις μπροστά σου και εσύ στέκεσαι στο δάσος που είναι πίσω από το στόχο βρίσκεις λόγο, αιτία να πνίγεσαι από όλο τον κόσμο βολέυτηκες πολύ μεσ'στο κελί αγάπη-συμβουλή πάνε μαζί όσοι τα αυτιά σου χαιδεύουν μέτρα αντίστροφα απ'το δέκα, θα'χουν εξαφανιστεί λεπτό και αιώνας φαντάζομαι οτι κατεδαφίζω τα τοίχη της Βαβυλώνας πως τόπο έπιασε ο αγώνας πως λάτρεψα εσένα και όχι το είδωλλο σου η πέτρα στο νερό όμως θα δείξει, κανόνας ένα μυστήριο που πλανιέται στον αέρα το πως επιστρέφει ότι πω σε εμένα το πως δακρύζω όταν ακούω κομμάτια με τη μάνα μου στο τέρμα αυτό είναι που κερδίζουμε όταν χάνουμε, προσπέρνα... Είπαμε δύσκολοι καιροί μα εσύ την κάνεις λευκή σημαία υψώνεις, το γαμώτο δείχνεις να το απολαμβάνεις παίζεις σαν τίποτα μην έχεις για να χάσεις ένα βήμα μπροστά και δέκα πίσω και ξανασκοντάφτεις