Pismo Święte - Pierwszy List św. Jana Apostoła 4 lyrics

(1 J 4,01) Umiłowani, nie dowierzajcie kazdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy sa z Boga, gdyz wielu fałszywych proroków pojawiło sie na swiecie. (1 J 4,02) Po tym poznajecie Ducha Bozego: kazdy duch, który uznaje, ze Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. (1 J 4,03) Kazdy zas duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch Antychrysta, który - jak słyszeliscie - nadchodzi i juz teraz przebywa na swiecie. (1 J 4,04) Wy, dzieci, jestescie z Boga i zwyciezyliscie ich, poniewaz wiekszy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w swiecie. (1 J 4,05) Oni sa ze swiata, dlatego mówia tak, jak [mówi] swiat, a swiat ich słucha. (1 J 4,06) My jestesmy z Boga. Ten, który zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nas nie słucha. W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu. (1 J 4,07) Umiłowani, miłujmy sie wzajemnie, poniewaz miłosc jest z Boga, a kazdy, kto miłuje, narodził sie z Boga i zna Boga. (1 J 4,08) Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłoscia. (1 J 4,09) W tym objawiła sie miłosc Boga ku nam, ze zesłał Syna swego Jednorodzonego na swiat, abysmy zycie mieli dzieki Niemu. (1 J 4,10) W tym przejawia sie miłosc, ze nie my umiłowalismy Boga, ale ze On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiare przebłagalna za nasze grzechy. (1 J 4,11) Umiłowani, jesli Bóg tak nas umiłował, to i my winnismy sie wzajemnie miłowac. (1 J 4,12) Nikt nigdy Boga nie ogladał. Jezeli miłujemy sie wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłosc ku Niemu jest w nas doskonała. (1 J 4,13) Poznajemy, ze my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha. (1 J 4,14) My takze widzielismy i swiadczymy, ze Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela swiata. (1 J 4,15) Jesli kto wyznaje, ze Jezus jest Synem Bozym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. (1 J 4,16) Mysmy poznali i uwierzyli miłosci, jaka Bóg ma ku nam. Bóg jest miłoscia: kto trwa w miłosci, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim. (1 J 4,17) Przez to miłosc osiaga w nas kres doskonałosci, ze mamy pełna ufnosc na dzien sadu, poniewaz tak, jak On jest [w niebie], i my jestesmy na tym swiecie. (1 J 4,18) W miłosci nie ma leku, lecz doskonała miłosc usuwa lek, poniewaz lek kojarzy sie z kara. Ten zas, kto sie leka, nie wydoskonalił sie w miłosci. (1 J 4,19) My miłujemy [Boga], poniewaz Bóg sam pierwszy nas umiłował. (1 J 4,20) Jesliby ktos mówił: ”Miłuje Boga”, a brata swego nienawidził, jest kłamca, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie moze miłowac Boga, którego nie widzi. (1 J 4,21) Takie zas mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował tez i brata swego.