Pismo Święte - Apokalipsa św. Jana 14 lyrics

Published

0 86 0

Pismo Święte - Apokalipsa św. Jana 14 lyrics

Rozdział 14 Ap 14,01 Potem ujrzałem: A oto Baranek stojacy na górze Syjon, a z Nim sto czterdziesci cztery tysiace, majace imie Jego i imie Jego Ojca wypisane na czołach. Ap 14,02 I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. Ap 14,03 I spiewaja jakby piesn nowa przed tronem i przed czterema Zwierzetami, i przed Starcami: a nikt tej piesni nie mógł sie nauczyc prócz stu czterdziestu czterech tysiecy - wykupionych z ziemi. Ap 14,04 To ci, którzy z kobietami sie nie splamili: bo sa dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzysza, dokadkolwiek idzie; ci sposród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, Ap 14,05 a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: sa nienaganni. Ap 14,06 Potem ujrzałem innego anioła lecacego przez srodek nieba, majacego odwieczna Dobra Nowine do obwieszczenia wsród tych, którzy siedza na ziemi, wsród kazdego narodu, szczepu, jezyka i ludu. Ap 14,07 Wołał on głosem donosnym: ”Uleknijcie sie Boga i dajcie Mu chwałe, bo godzina sadu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemie, i morze, i zródła wód!” Ap 14,08 A inny anioł, drugi, przyszedł w slad mówiac: ”Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywosci swego nierzadu napoił wszystkie narody!” Ap 14,09 A inny anioł, trzeci, przyszedł w slad za nimi, mówiac donosnym głosem: ”Jesli kto wielbi Bestie, i obraz jej, i bierze sobie jej znamie na czoło lub reke, Ap 14,10 ten równiez bedzie pic wino zapalczywosci Boga przygotowane, nierozcienczone, w kielichu Jego gniewu; i bedzie katowany ogniem i siarka wobec swietych aniołów i wobec Baranka. Ap 14,11 A dym ich katuszy na wieki wieków sie wznosi i nie maja spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamie jej imienia”. Ap 14,12 Tu sie okazuje wytrwałosc swietych, tych, którzy strzega przykazan Boga i wiary Jezusa. Ap 14,13 I usłyszałem głos, który z nieba mówił: ”Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu umieraja - juz teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczna od swoich mozołów, bo ida wraz z nimi ich czyny”. Ap 14,14 Potem ujrzałem: oto biały obłok - a Siedzacy na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w reku ostry sierp. Ap 14,15 I wyszedł inny anioł ze swiatyni, wołajac głosem donosnym do Siedzacego na obłoku: ”Zapusc Twój sierp i zniwa dokonaj, bo przyszła juz pora dokonac zniwa, bo dojrzało zniwo na ziemi!” Ap 14,16 A Siedzacy na obłoku rzucił swój sierp na ziemie i ziemia została zzeta. Ap 14,17 I wyszedł inny anioł ze swiatyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp. Ap 14,18 I wyszedł inny anioł od ołtarza, majacy władze nad ogniem, i donosnie zawołał do majacego ostry sierp: ”Zapusc twój ostry sierp i poobcinaj grona winorosli ziemi, bo jagody jej dojrzały!” Ap 14,19 I rzucił anioł swój sierp na ziemie, i obrał z gron winorosl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bozego gniewu - ogromnej. Ap 14,20 I wydeptano tłocznie poza miastem, a z tłoczni krew wytrysneła az po wedzidła koni, na tysiac i szescset stadiów.