Dimitri Van Toren - Obstakelman lyrics

In valse gebogen spiegels Daarin herken ik mij zelf terug Hoewel een perspectief van schijn mijn beeld vertekent Door iedere waarheid loopt een klucht Immers, de dronkaards en de dromers Zij kleuren zelf hun eigen dood En ook de dichter reflecteert zijn harde woorden Bekeken door een kaleidoscoop Ik verliet mijn jeugd door een achterdeur Het voorhangsel heb ik verscheurd Het mooie woord heb ik genekt Ik spreek en zing met een dialect Ik ben een voorspel, ik ben een rekbaar element Een persiflage van de groten die ik ken Ik ben een vesting, een onneembaar citadel Een obstakel dat naar zich zelf overhelt Ik loop op scherpe randen Met blote voeten op gloeiend schroot Van het einde in, door alle vrouwen Mijn vruchten rijpen in hun schoot En de kinderen die mij geloven Verlaten alleen hun ouderlijk huis En ontmannen de hengsten in de stallen Met hun voor het eerst gebalde vuist Ik ben op weg en dicht een kuil Profeten lachen achter hun zuil Hun mooie woord heb ik genekt Ik spreek en zing met een dialect Ik ben een voorspel, ik ben een rekbaar element Een persiflage van de groten die ik ken Ik ben een vesting, een onneembaar citadel Een obstakel dat naar zich zelf overhelt