Dimitri Van Toren - Opleving V lyrics

Boven honderd duizend vragen En principes van graniet Klamp je vast onder mijn vleugels Laat je dragen door mijn lied Is het zo vreemd, is het zo raar Dat ik bloemen voor jou meebreng? Bloemen voor een zondagsvriend Is dat zo raar? Bloemen die de zon uitpuilen 's Nachts als kinderen kunnen huilen Om jou, en mij Was jouw berg vroeger lichtend Nu is het een traag restant Beklommen door herinneringen Als een prent-briefkaart uit Zwitserland De avond valt, de zee die stijgt Overmorgen of wanneer dan ook Er komt een tijd, misschien pas als de wereld terugdraait Dat men het eindelijk begrijpt Dus laat mij jou nu vergezellen Laat ze al hun vragen stellen Klamp je vast onder mijn vleugels