Dimitri Van Toren - Vervloeiing lyrics

Mijn liefde zoekt zijn weg Met de loop van de rivier Die uitmondt in jouw zee Die zich daarna verliest En land schept telkens weer In schuimkoppen van drift De wind die opereert Mij geselend herwaardeert Mij tot het niets verkleint In parelmoeren schacht Die buldert huizenhoog Vanuit de diepte lacht Van bovenuit gods hand Bedde jij mij door het land Kiezelstenen slijpten rond Aangetrokken door jouw zee Zijn het golven van geluk Is het vergelding die mij leidt Via het laatste kwartier Tot in de ijzeren regelmaat Wreed en kalm is het gelaat Die mij de armada laat zien En de gestorven visserlui De jutters op het strand Zij lezen brieven uit een fles Die zijn geschreven door mijn hand Brieven alleen voor jou bestemd Hebben jouw tranen zich vermengd Met al de tranen van de zee Ben jij miljoenen jaren zout Kussen mijn lippen die van jou Kussen mijn lippen soms de zee In die stilte zie ik jou Spiegel van mijn eenzaamheid Die mijn gedachten heeft doordrenkt En mijn gevoelens ingedijkt Die mijn materie heeft verweerd Mijn handeling vertraagd Er is geen vector meer Alleen de harmonie van rust Die boven water wordt verstoord Meeuwen krijsen om gehoor Kokhalzen slijm op mijn gedicht Er vloeien letters uit jouw gezicht Flarden woorden zonder stem Ik heb jouw doodskreet niet gehoord Hebben mijn kussen die gesmoord Zinken wij samen in jouw zee