Sibbe Bröcke, eine Fluss üvver die jeder vun uns Ens rüvver muss Denn et gitt zwei Ufer Nit nor links un rääts Et gitt Schatte un Leech Bovven un unge, fies un gerääch Üvver su vill Stroße Vun üvverall her Se kumme erav vun de Berge Se trecke erop vum Meer Wat se söke, dat es E bessche Glöck De Welt es Hunger un Brud Üvverfluss un Nud Nor et Blod es immer rud Refrain: Kölle, do bes bunt Nimms jede Sproch en der Mund Häs jede Färv op der Fahn Kölle, do küss aan Mer loore en Augen En e fremb Geseech Mer räume Angs Zweifel un Neid usem Wäg Denn mer han jet em Büggel Es et och nit vill Et es immer noch mih wie die andre En däm riskante Spill Kölle, do bes bunt ...