Andreas Gryphius - Sonette - Das erste Buch - Kapitel 42 lyrics

Published

0 52 0

Andreas Gryphius - Sonette - Das erste Buch - Kapitel 42 lyrics

Andreas Gryphius Tumulus admodum Reverend. Excellentis Viri PAULI GRYPHII, THEOLOGI Parentis Optimi. A. AEtat. LX, hebdom. X. funetionis XL. CHRISTI M D C XXI. Glogov. major. extincti. XII. DEr Christum frey bekant / und seine Stimm erhoben Gleich einer Feldposaun / den rufft er aus der Welt. Eh als die Blutt-Trompett aus seines Grimmes Zelt Erschall' / eh' als sein Grimm so scharff anfing zu toben. Hir ruht der müde Leib / biß JEsus selbst von Oben Erschein'/ und vor sich heisch was Grufft und Grab verstellt Was der besigte Tod in seinem Kercker hält. Die Seel ist schon bemüht der Götter GOtt zu loben/ Sie wartet auff die Cron / mit der ihr treuer Fleiß / Ihr Lehren / und ihr Bau'n / ihr Kämpffen / Angst und Schweiß / Ihr Eyfer / welcher nie der frechen Laster schonet: Ihr Wissen / daß sie nur zu Gottes Ehr anwandt Ihr Leiden / daß sie dem / der vor sie lid verbandt Vnd keinen Lohn gesucht / wird über Lohn belohnet.