[Intro]
Denne sangen hette Femten Fabna Med Ved
Å den handle om Nikolai å Halvar
Åsså handle an om svik
[Vers 1]
Naboforholdet mellom Nikolai å Halvar, blei aldri heilt det samma igjen
Itte at honnen te Niko kom øve på feil sia av gjerde
Halvar va ikkje seine me å finna fram geværet, å det smalt
Så de jomde i heile dalen
Å Randi slapp grydene i kjykkengålve å skreig "du e galen"
Nikolai, han trampe jusså ein hest når han jenge
Men sjøl om han trampe så ein hest så e han stae så et esel
Der han gjenge att å fram i stuo
For å holda på varmen å for å spara på veden
For når det e vintar du då gjelde det å ha høgaste stabelen me ved
Så Nikolai han arbeie seg varme i frå måren te kvelds
I kjokke varmedress å skjinnhua
Å Halvar han he vedkløyvar bagpå traktoren
"Vedkløyvar, phøh!" seie Nikolai her bruges håndemakt
Her bruges håndemakt, de he me alltid gjort
Men i traktoren så he Nikolai ligganse ein kikkert
Så han fylle med på Halvar sin stabel me ved
Å han lige slettes ikkje det syne
For du veit den stabelen e mye større en den han sjøl he
Men Nikolai e ikkje domme, så det he han tenkt å gjør någe me
[Vers 2]
Han veit kå ti Halvar gjenge å legge seg, å kå ti han sløkke lyse
Han he fiksa opp den gamla trillebåro, malt o fint å pompt opp hjule
Nå stenno klar t kamp, bårti vedskjule
Så ein torsdag itte at Halvar he sløkt lyse, å toge kveld
Då rykke Nikolai ud, bevæpna me håndemakt å ei restaurerte trillebår
Han gjenge te angrep på stabelen te Halvar, å fylle trillebåro gång itte gång
Å heima ligge Randi på et iskaldt soverom å lure på kå mannen helle på me
For du veid han seie ikkje någe, nei han seie ikkje någe
Å då Halvar oppdage at någe av veden he forsvonne, då flyge han i flint
"Du røre ikkje ein kobbe te!" skjelle han på kåno
Nå tege eg sago åsså gjenge eg opp i skogen, å du får bare sjå te å væra me
Å de sage ner å kviste å bære heim å kløyve
Ifra måren te seint på kvell, for nå sko veden i hus
[Vers 3]
Så neste måren stable Halvar bislage follt
Å kotte å gjesteromme får kåno streng beskje om å rydda udav
For imåro ska eg inn me meir, seie han
Me kan ikkje ha det sånn seie kåno, det e snart jul
Då kjeme Hjalmar å Berit, kor ska dei såva hen?
Flytt deg for helsiken, ser du ikkje eg he fange follt av ved
Eg he ikkje invitert nåen eg, så de kan såva kor de vil for meg
Nikolai å Halvar, de krangle om alt
Gjerda å grense å jaktterreng
Å om knekte bord i ei gammale, hallråden grind
Det va Halvar så rygde i na me traktoren
Men du, han spelte radio så høgt at han merka ingenting
[Avs*utning]
Å sista notto Nikolai va ude me trillebåro
Å va på vei heim me et la** så jenna va litt for stort
Så trilde han øve lugo te brønnen
Å det knakk onna fødane på an, å Nikolai forsvant
Nikolai forsvant
Å Halvar fant han neste måren heil stive neri brønnen
Å kåno fant de heima enno stivare
Å sånen fekk et brev om at han hadde arva
Femten Fabna Med Ved
Femten Fabna Med Ved