Het plafond lijkt honderd meter hoog
en de ramen geven licht als in een kerk
aan een blinkend' witte wolk van beddengoed en zilverwerk
mijn mond voelt stijf en droog
Met alles raak je ooit verzoend
maar ik, ik zweef boven de grond
mijn gevoel is nog wel puur, maar mijn gedachten tollen rond
er is niets dat ik kan doen
En ik kijk naar het werk van God
naar de gaten die het slaat
de zon verlicht de lege plek die jij achterlaat
en die ik zie als het werk van God
Als met een simpele beweging van de hand
heeft iets of iemand je leven uitgewist
en niet dat van iemand anders die door niemand wordt gemist
mijn hoofd schreeuwt moord en brand
En ik kijk naar het werk van God
naar de gaten die het slaat
en de zon verlicht de lege plek die jij achterlaat
en die ik zie als het werk van God