Ben hep sana gelirim,
Beni anlasın diye tenin
Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim
Tenini avuçlarım zaten severim
Gelmesen de, sevmesen de beni...
Tutsan ellerimden
Geçmişi unutamam ki
Öpsem gözlerinden, yaşları kurutamam ki
Damağım çöle dönmüş,
Sesim çamura
Oyuncağını geri ver, içimdeki çocuğa.
Hiç kimse bilmez
Hiç kimse sevmez
Şimdi sende yoksun yanımda
Yüzüm gözüm toz toprak,
Yağmurların yıkamaz
Kalbim kabuk bağlar,
İçim artık acımaz
Kanserli kentlerin çığlığından
Son trenle ayrıldığımdan