Larogeitamaikaren martxoa huen
Niretzako hila bat miragarri
Nik neuk bertan ezagutu bait nuen
Bihotzaren argi betegarri
Bost egun bakarrik izan ziren
Argiaren hiria ikusteko
Nahiko eta soberan izan nituen
Halako gauzez maitemintzeko
Bainan eskuak orain lotuak ditut
Arimaren nahia asetzeko
Ezinezkoa den altxorra nahi dut
Berandu da atzera bueltatzeko
Gogoratzen hasten naizen guztietan
Dorre izugarri bat ikusten dut
Begien malkoz dago bustia
Aire ziztu batekin lehortuz
Bidai luze bat dut orain buruan
Gehiegi ez ote da niretzako
Beranduegi bai izan daiteke
Amets zahar bat orain berpizteko
Baina eskuak orain...