Úti blæs og fjörður frýs
Fimbulvetur ræður
Yfir vakir álfadís
Inni loga glæður
Varúlfs heyrist vígagól
Vargurinn er óður
Álfabarn í krömum kjól
Kúrir sig hjá móður
Hrynja og skjálfa gljúfragil
Grýta þig bjálfar magrir
Heima þeir sjálfir halda til
Hér sofa álfar f*grir
Þrumuguðinn skóginn skók
Skjól er Óðinn lofum
Lesum við á lærða bók
Leggjumst þar og sofum
Álfabörn í hárri höll
Heyrist enginn grátur
Ráfa úti risar, tröll
Ráðast álf*gátur
Kvöldin brenna kaldar senn
Kálfsins spenna græðir
Völdin renna aldar enn
Álfsins penna ræðir:
Hlýja greiðir hálfa leið
Harma- sneiðir kveinið
Lýja reiðir álfa eið
Arma neyðir veinið