Adres
(Jud 1,01) Juda, sługa Jezusa Chrystusa, brat zas Jakuba, do tych, którzy sa powołani, umiłowani w Bogu Ojcu i zachowani dla Jezusa Chrystusa:
Cel Listu
(Jud 1,02) miłosierdzie wam i pokój, i miłosc niech beda udzielone obficie!
(Jud 1,03) Umiłowani, wkładajac całe staranie w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uwazam za potrzebne napisac do was, aby zachecic do walki o wiare raz tylko wskazana swietym.
(Jud 1,04) Wkradli sie bowiem pomiedzy was jacys ludzie, którzy dawno juz sa zapisani na to potepienie, bezbozni, którzy łaske Boga naszego zamieniaja na rozpuste, a nawet wypieraja sie jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Ostrzeżenia
(Jud 1,05) Pragne zas, zebyscie przypomnieli sobie, choc raz na zawsze wiecie juz wszystko, ze Pan, który wybawił naród z Egiptu, nastepnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli;
(Jud 1,06) i aniołów, tych, którzy nie zachowali swojej godnosci, ale opuscili własne mieszkanie, spetanych wiekuistymi wiezami zatrzymał w ciemnosciach na sad wielkiego dnia;
(Jud 1,07) jak Sodoma i Gomora i w ich sasiedztwie [połozone] miasta - w podobny sposób jak one oddawszy sie rozpuscie i pozadaniu cudzego ciała - stanowia przykład przez to, ze ponosza kare wiecznego ognia.
(Jud 1,08) Podobnie wiec ci ”prorocy ze snów”: ciała plugawia, Panowanie odrzucaja i wypowiadaja bluznierstwa na ”Chwały”.
(Jud 1,09) Gdy zas archanioł Michał toczac rozprawe z diabłem spierał sie o ciało Mojzesza, nie odwazył sie rzucic wyroku bluznierczego, ale powiedział: ”Pan niech cie skarci!”.
(Jud 1,10) Ci zas [temu] bluznia, czego nie znaja; co zas w przyrodzony sposób spostrzegaja jak bezrozumne zwierzeta, to obracaja ku własnemu zepsuciu.
(Jud 1,11) Biada im, bo poszli droga Kaina i oszustwu Balaama za zapłate sie oddali, a w buncie Korego pogineli.
(Jud 1,12) Ci własnie na waszych agapach sa zakałami, bez obawy oddaja sie rozpuscie... samych siebie pasa... obłoki bez wody wiatrami unoszone... drzewa jesienne nie majace owocu, dwa razy uschłe, wykorzenione...
(Jud 1,13) rozhukane bałwany morskie wypluwajace swoja hanbe... gwiazdy zabłakane, dla których nieprzeniknione ciemnosci na wieki przeznaczone...
(Jud 1,14) Równiez o nich prorokował siódmy po Adamie [patriarcha] Henoch, mówiac: ”Oto przyszedł Pan z miriadami swoich swietych,
(Jud 1,15) aby dokonac sadu nad wszystkimi i ukarac wszystkich bezbozników za wszystkie bezbozne uczynki, przez które okazywała sie ich bezboznosc, i za wszystkie twarde słowa, które wypowiadali przeciwko Niemu grzesznicy bezbozni”.
(Jud 1,16) Ci zawsze narzekaja i sa niezadowoleni ze swego losu, [choc] postepuja według swoich zadz. Usta ich głosza słowa wyniosłe i dla korzysci maja wzglad na osoby.
Upomnienia
(Jud 1,17) Wy zas, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa,
(Jud 1,18) gdy mówili do was, ze w ostatnich czasach pojawia sie szydercy którzy beda postepowali według własnych pozadliwosci.
(Jud 1,19) Oni to powoduja podziały, [a sami] sa cielesni [i] Ducha nie maja.
Jud 1,20) Wy zas, umiłowani, budujac samych siebie, na fundamencie waszej najswietszej wiary, w Duchu Swietym sie módlcie
(Jud 1,21) i w miłosci Bozej strzezcie samych siebie, oczekujac miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku zyciu wiecznemu.
(Jud 1,22) Dla jednych miejcie litosc, dla tych, którzy maja watpliwosci:
(Jud 1,23) ratujcie [ich], wyrywajac z ognia, dla drugich zas miejcie litosc z obawa, majac w nienawisci nawet chiton zbrukany przez ciało.
Doskonalogia końcowa
(Jud 1,24) Temu zas, który moze was ustrzec od upadku i stawic nienagannymi i rozradowanymi wobec swej chwały,
(Jud 1,25) jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen.