Miecze ku słońcu! Nasza krew północna - nie z ognia, lecz z lodu! Stajemy do walki, niesiemy zniszczenie Pod skrzydłem kruka żyjemy, giniemy... Serce ze stali strachu nie zna Nie zna litości, nie wie co lęk Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy Nim powrócimy na przodków ląd Bogowie Asgaardu chronią nas Za nich walczymy, za wieczną chwałę Niech pieśni chwalebne nasze czyny sławią Jeśli ostatni nam przyjdzie stoczyć bój
Serce ze stali strachu nie zna Nie zna litości, nie wie co lęk Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy Nim powrócimy na przodków ląd Krew jak pot ścieka po kolczudze I z każdym krokiem iść coraz trudniej Lecz póki w ręce utrzymam topór Będę ze śmiercią walczył do utraty tchu ! Serce ze stali strachu nie zna Nie zna litości, nie wie co lęk Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy Nim powrócimy na przodków ląd