Áh, kundu á tíðarhavi
vit akker kastað ein dag
tá vit hava eydnuna vunnið
so hon ikki rýmdi avstað
Tíðin, legg tínar veingir
saman bert hesa stund
meðan eg sælur kyssi
mítt sólf*gra ástarsprund
Og løtan hin signaða, ríka
á kvirr, ástheitu nátt
áh, lat meg í kossinum doyggja
tá hvíli eg æviga gott