'k Weet nog goed, toen in jouw blauwe ogen
't Licht nog niet voorgoed was uitgeblust
Hoe wij saam vaak door de velden zwierven
Bloemen plukken was je grootste lust
Met je blos van kinderlijke blijdschap
Was je dan een lentebloem gelijk
Kind, ik moet niet aan die uren denken
Als ik naar jouw blinde ogen kijk
Iedereen vond jou zo'n lieve engel
Iedereen vond jou zo'n echte schat
Vreemde mensen zeiden honderd malen
Dat jij zulke mooie ogen had
'k Had wel zorgen in die goeie dagen
Maar met jou gevoelde ik me rijk
'k Twijfel nu aan hemel en aan aarde
Als ik naar jouw blinde ogen kijk
Ja, je was de appel mijner ogen
Ik hield van jou altijd het allermeest
'k Heb misschien teveel van jou gehouden
'k Ben wellicht te trots op jou geweest
Jouw gezicht was mij de grootste weelde
Heel m'n hart gaf van mijn liefde blijk
Kind ik voel zo'n eindeloos verlangen
Als ik naar jouw blinde ogen kijk
Zie ik soms een bedelende blinde
O, dan krimpt mijn hart ineen van pijn
'k Vraag me af of dat jouw lot zal worden
Als ik er eenmaal niet meer zal zijn
'k Denk aan jou, als ik zo'n arme stumper
Bevend dan m'n poov're aalmoes reik
Kind, ik voel zo'n angst om eens te sterven
Als ik naar jouw blinde ogen kijk