Yürür Oktay Nalçacı'da!
Bu sokaklar dar oğul.
Yumruğu sıkılı, gözünde nefret,
Eğdirmez başını gurur.
Kanı kaynar, coşar yüreği,
Meydan okur alev gözleri...
Beklemeye, ağlamaya, diz çökmeye sabrı yok ki!
Vur Oktayım! Vur yiğidim!
Düşman öle, sen dirile!
Oktayım, kardeşim
Sevdiğin hep yüreğinde...
Çipil gözlü düşman bu,
Peşine düşmüş Oktayım hey!
Hainin pençesine, yalanın şerrine
Vur nefretinin ateşiyle, bileğinin gücüyle.
Beklemeye, ağlamaya, diz çökmeye sabrı yok ki!
Vur Oktayım! Vur yiğidim!
Düşman öle, sen dirile!
Oktayım, kardeşim
Sevdiğin hep yüreğinde...
Kavrulur her yanı nefretinin ateşiyle,
Zulümdür bu, acı verir yüreğine.
Yakışmaz ona durmak, baş eğmek, diz çökmek
Elbet bulur haini de, ezer başını...
Böyle bilir Oktay!
Böyle gider Oktay!
Kaderine yazılmış, yüreği yanar Oktay...
Vur Oktayım! Vur yiğidim!
Düşman öle, sen dirile!
Oktayım, kardeşim
Sevdiğin hep yüreğinde...