Θυμέ, θύμ', αμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε,
ἀυαδευ δυσμενών δ' ἀλέξεο προσβαλών έυαντιόν
στέρνον ἐνδοκοισιν ἐχθρών πλησίον κατασταθεὶς
ἀσφαλέως· καὶ μήτε υικέων αμφάδην αγάλλεο,
μηδέ υικηθεὶς ἐν οἴκῳ καταπεσὼν ὀδύρεο,
ἀλλὰ χαρτοῖσίν τε χαῖρε καὶ κακοῖσιν ἀσχάλα
μὴ λίην, γίνωσκε δ' οἷος ῥυσμὸς ἀνθρώπους ἔχει.