امشب همون شبیه که من بدون تو خونه میرم امروز همون روزی بود که قلبمو زیر پات له‌ کردی مست و پاتیلم کردی مگه اینه رسم مستی و راستی‌ شاید فردا خوب بشه این جای زخم قدیمی‌ من زنبور‌های تنبل روی شیروونی عسل می‌‌سازند و من میدونم یه روز نوبت من می‌شه که پرواز کنم ملکه باغ رو نیش بزنم اسمش همون اسمی که توی خوابم ول نمی‌‌کنه پستچی هی‌ در می‌زنه من سر زیر بالش نفرینت می‌کنم یه غریبه تو تختمه ملافه‌ها بوی تورو میدان شاید فردا خوب بشه این جای زخم قدیمی‌ من کندوهای خالی‌ برا منو تو امشب تنهاییم و من میدونم یه روز میری دنبال یه گل خوش بوتر من می‌مونم خمار یه مشت عسل گفتم نزن ، گفتم نشکن ، بالهای من شدم یه زنبور تنبل روی شیروونی